Kim są michalici?
Zgromadzenie Świętego Michała Archanioła (skrót CSMA), o popularnej nazwie „michalici”, to wspólnota kapłanów i braci, którzy składają śluby zakonne: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa, a ich głównym charyzmatem jest wychowanie dzieci i młodzieży. Zgromadzenie należy do Rodziny Salezjańskiej. Założył je bł. Bronisław Markiewicz.
Jaka jest historia zgromadzenia?
Ks. Bronisław Markiewicz żył w czasach, kiedy Polska była pod zaborami. Mieszkał w Galicji, w zaborze austriackim, gdzie na wsiach panowała przysłowiowa „nędza galicyjska”, która szczególnie dotykała dzieci. Wiele z nich było sierotami, cierpiały głód, nędzę i poniewierkę. Ks. Markiewicz był szczególnie wrażliwy na krzywdę dzieci i młodzieży, a także niedolę prostego ludu. Wypowiedział ostrą walkę wadom narodowym Polaków, zwłaszcza pijaństwu. Rozwiązanie problemów społecznych widział w dobrym wychowaniu młodzieży i podniesieniu moralnym całego społeczeństwa.
W 1892 roku za przykładem św. Jana Bosco założył w Miejscu Piastowym k. Krosna pierwszy zakład wychowawczy dla sierot i pierwszą wspólnotę współpracowników. Wkrótce powołał kolejny taki ośrodek w Pawlikowicach. Podjął starania o utworzenie nowej rodziny zakonnej, ale nie było to łatwe. Dlatego najpierw założył świeckie Towarzystwo „Powściągliwość i Praca”, wydawał też czasopismo pod takim tytułem, cały czas prowadząc przy tym prowadził pracę wychowawczą. Zmarł w opinii świętości w 1912 roku (beatyfikowany został w 2005 r.). Natomiast oficjalne zatwierdzenie męskiego Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła nastąpiło dopiero w 1921 roku, a gałąź żeńska: Zgromadzenie sióstr św. Michała Archanioła uzyskała zatwierdzenie w roku 1928.
Do 1939 roku Zgromadzenie przeżywało okres rozkwitu przerwany przez wybuch II wojny światowej. Niektóre placówki i domy zostały zlikwidowane, a wiele z nich było uszkodzonych przez działania wojenne. Za wiarę oddało życie dwóch michalickich męczenników: błogosławieni Władysław Błądziński i Wojciech Nierychlewski.
Lata powojenne upływają pod znakiem upaństwowienia zakładów wychowawczych i inwigilacji przez komunistyczne służby. Jednak Opatrzność nie opuszcza młodego zgromadzenia. Michalici rozpoczynają pracę parafialną w Polsce i udają się za granicę, także do krajów misyjnych. Liczba członków zgromadzenia dynamicznie rośnie. Zmienia się również charakter zgromadzenia. Do tej pory tworzyli je głównie bracia zakonni. Teraz większość z nich to wyświęceni księża. Ostatnie lata zgromadzenia to liczne domy zakonne w całej Polsce i na świecie.
Co jest celem zgromadzenia?
Celem Zgromadzenia jest uwielbienie Boga, dobro Kościoła i uświęcenie własne przez stosowanie w swoim życiu zasady powściągliwości i pracy. Odczytując znaki czasu, michalici prowadzą różnego rodzaju posługi apostolskie. Wśród nich należy wymienić: wychowanie dzieci i młodzieży, duszpasterstwo ze szczególnym uwzględnieniem ludzi materialnie i religijnie zaniedbanych, apostolstwo trzeźwości, rekolekcje i misje ludowe, misje zagraniczne, działalność wydawniczą, budzenie i pielęgnowanie powołań kapłańskich i zakonnych.
Kto może zostać przyjęty do zgromadzenia?
Do naszego Zgromadzenia może być przyjęty katolik, który posiada wymagane naszym prawem przymioty; jest wolny od przeszkód kanonicznych; kieruje się szczerą intencją; świadomie i z własnego wyboru pragnie wstąpić do Zgromadzenia.
Jakie są wymagane dokumenty?
- życiorys pisany własnoręcznie
- odpis aktu urodzenia z USC
- świadectwo chrztu (ważne 6 miesięcy od daty wystawienia)
- świadectwo bierzmowania
- świadectwa szkolne lub dyplom
- pełne świadectwo zdrowia
- świadectwo moralności od proboszcza lub katechety
- opinia z miejsca pracy
- trzy fotografie
- zezwolenie rodziców (dla niepełnoletnich)
Wszystkie dokumenty należy przesłać listem poleconym do Kurii Generalnej Zgromadzenia św. Michała Archanioła na adres:
Kuria Generalna Zgromadzenia Świętego Michała Archanioła
Piłsudskiego 248/252
05-270 Marki